“Als kind kun je niet vechten of vluchten.”

Gevolgen van afstand en adoptie

De complexiteit van afstand en adoptie is haast niet te beschrijven. De schaduwkant probeert men nog steeds verborgen te houden. Ik hoor vaak in mijn praktijk dat geadopteerden dankbaar moeten zijn, dat ze gered zijn. De werkelijke pijn van een verstoten kind door biologische ouders wordt onderbelicht.

Trauma wordt opgeslagen

De ervaring van prenataal, pre-verbaal en vroegkinderlijk trauma komt meestal pas op latere leeftijd naar buiten. Je lichaam is een grote bibliotheek waarin alle ervaringen worden opgeslagen. Traumasporen worden opgeslagen in je lichaam, het autonome zenuwgestel en op celniveau. Wanneer een afstandsmoeder moest bevallen van haar kind werd ze vaak geblinddoekt. Dit om te voorkomen dat er een band ontstaat tussen moeder en kind.

Wat men vaak vergeet, is dat de conceptie en zwangerschap invloed hebben op de ontwikkeling van een kind. Hoe de moeder zich voelt op zowel fysiek als emotioneel gebied ervaart het kind ook. Wanneer de basis niet veilig is en je ongewenst bent, heeft dit veel impact op je leven, vaak is dit onbewust.

Een wandelend hoofd

Dissociatie en overlevingsstrategieën zijn veel voorkomend bij afstand en adoptie. Als kind kun je niet vechten of vluchten. Je bevriest en verliest de verbinding met jezelf, je emoties en je lijf.

Je wordt als het ware een wandelend hoofd. De rest doet niet meer mee.

Stichting Verleden in Zicht

Ik ben in contact gekomen met Stichting Verleden in Zicht, voor Nederlandse afstandskinderen en binnenlands geadopteerden.

Zij houden zich bezig met belangenbehartiging, voorlichting en informatieverschaffing. Zij doen geweldig werk en houden bijeenkomsten voor deze doelgroep.

Er is een podcast opgenomen met mijn levensreis die begon in het kindertehuis aan de Biltstraat 186 in Utrecht. Na het kindertehuis, waar ik tot mijn 4e jaar ben geweest, werd ik geplaats bij een opvanggezin waar het onveilig was. Hier begon de volgende nachtmerrie.

In deze podcast kun je horen hoe mijn leven verder is verlopen.

Onverwerkt trauma uit het verleden speelt nog steeds in het heden

De traumatische ervaringen die je hebt opgedaan vragen om erkenning en een sensitieve benadering. Vanuit mijn eigen verleden weet ik als geen ander hoe belangrijk de basis is van veiligheid en vertrouwen. De belangrijke vragen die naar voren komen: wie was je, wie ben je en wie wil je worden? 

Voel jij dat je eraan toe bent om te worden wie je wilt zijn, neem dan gerust contact met me op.